Als ik al mijn angsten eens van de 1 op andere dag achter me zou laten. Gewoon zou kiezen voor een leven in vol vertrouwen.
Het weten dat het leven mij lief is en mij draagt.
Dat er altijd ondersteuning is en Liefde om me heen. Als ik maar durf uit te reiken, durf stil te zijn en te vragen.
Wat als ik mijn rauwe pijn en verdriet voor eens en altijd zou uithuilen en achter me zou laten. Vertrouwen in de zachtheid van het leven. Dat er een plek van rust is.
Hoe zou het zijn als ik zou mogen ervaren dat ik zèlf de rots in de branding ben, de steunpilaar,
de stilte in het oog van de orkaan.
Ik mag rusten
Stil zijn
En helemaal ervaren hoe het is om MIJ te zijn
Dat is nog eens moedig!
(schilderij: Gold waves – Leonid Afremov)